1.
(B ap. A
),
goraiti,
goraite,
goratta (G-goi ap. A
).
"Soga de crin"
A.
"Cuerdas de abarcas"
Ib.
v. goroiki.
Zartallu bat goroitez eginda, guziak yauretxetik yaurti zitun.
"De funiculis"
.
Ol Io 2, 15 (Or MB 257 goraitez; Lç khordato, He, LE korde, Ker, IBk, IBe lokarri).
Gurdia [...] / abarrez, ostoz, estaltzen dute / goroitez ongi loturik.
Or Eus 78.
Andregaiak emanak abarka ta bartan / goraitiz biltzen ditu txukun gurutzetan.
Ib. 365.
[Ardi beltxaren] illeak balio zun abarka-lokarriak egiteko. Aueri, goraitiak deritzen.
Zubill 60.
2.
Brazalete, pulsera.
Ire eraztuna, ire goroitea ta eskuan dakarkan makilla.
"Armillam"
.
Ol Gen 38, 18 (Ur eskumuturretakoa, Ker zerrenda).