(S ap. Lrq /plazént/; SP, Urt II 4, Ht VocGr 368, H).
Agradable, placentero, grato.
v. atsegin.
Munduian ezta gauzarik hain eder ez plazentik, / nola emaztia gizonaren petik buluzkorririk.
E 127.
Iainkoa deitzen da aitatasunezko izen eme eta plazent hunez, frangoki harengana ioaitera dudarik eztagigunzát.
Lç
Ins
E 4v.
Betha itzazu ene arimaren belak zeruko zeure haize eme plazent hartzaz.
Mat 285.
Ifernuko bidea dela handi, zabal eta plazent.
Ax 484 (V 312).
Gure obrak kanpotik ere eder eta plazent egiten dituena.
SP Phil 477 (He 483 gogaragarri
).
Aesopus, espiritu alegera eta plazent hark.
Tt Onsa 67.
Oraiko neskatilek ordenariozki, / mithilak nahi tie ahalaz jaun handi, / jenerus eta propi, plazent, elhestari.
Etch 398.
v. tbn. EZ Man II 96. Hm 159. Mst III 1, 2.
PLAXENT (H)
(Forma con palat. expr.).
Ez dugula ahanzten zoin plaxenta eta jendekina zen.
Herr 28-11-1957, 3.
Aita Blasek ez bide zuen bere luma lerratzerat utzi nahi ele jostagarrietarat, berenaz gizon plaxenta, alegera eta lagunkina zelarik.
Lf ELit 251.
Bainan aintzina segitu zuen bere bidea gauazko piaiant plaxentak.
Etcheb MGaric 229.
Dubernet apez argi eta plaxenta.
Larre ArtzainE 118.
PLAZENT IZAN
(Con aux. intrans. bipersonal). Agradar, gustar. v. ATSEGIN IZAN.
Haren beraren graziaz egiten ditugun obrák etzaizkio plazent?
Lç
Ins
D, 1v.
Lehen lakhet eta plazent zaion guzia egin baitzekion desplazent.
Lç
Adv
* 8v.
Galthezazü, ez zihauri plazent eta abantallus zaizüna, bena eni plazer eta uhure egiten deitadana.
Mst III 49, 3 (SP atsegin ekartzen derautzuna, Ip, Leon laket zaizuna).
Desira erazi eta nahi ükhen erazi ezadazü bethiere zuri maithagarrienik eta plazentenik zaizün gaiza.
Ib. 15,3.