1.
(L, B, BN; SP, Urt Gram 90, Dv, H),
urrindetu (B)
Ref.:
A;
Izeta BHizt2 (urrindetu)
.
Perfumar; ungir con perfume, embalsamar.
"
Soinekoa, eskularruak, ileak urrindatzea
"
H.
"
Belar onakin zoko guziek urrindetu
"
Izeta BHizt2.
.
O halaber aire mehe batre ez korrunpitua / bañan maiatzeko lore guztiz urrindatua!
EZ Man I 135.
Lehenbizikorik manjatera ur beroz garbitzia eta gero belhar usain onezkoez urrindatzia.
Mong 590.
Manatu zituen bere zerbitzari mirikuak urrindatzera haren aita.
Urt Gen 50, 2 (Dv baltsamuztatu, Ur baltsamatu, Ol ondu).
2.
(Sal ap, A; Arch VocGr, VocBN, Dv, H),
urrintatu (Lecl).
Oler, percibir el olor.
"Sentir, flairer"
Arch VocGr.
.
Beharriak eztu aditzen, ezta hitzten ahoa, / eztu urrindatzen lili sudurrak landakoa.
EZ Man I 46.
Eta Jaunak urrindatu zuen [holokaustaren] gozozko usaina.
Dv Gen 8, 21 (Urt sentitu, Ur usai egin, Ol, Bibl, BiblE usnatu, Ker somatu).
Abiatü zen bere ustez ardu xuria zelako haren ürrintatzera.
Const 21.
3.
(H).
Adquirir mal olor.
Putzu edo baltsa geldirik egonez urrindatu bat iduri dutela.
AR 66.