1.
(Dv, H, A),
harritura.
Extrañeza, asombro, estupor.
"Étonnement, stupéfaction, étourdissement"
Dv.
"Frayeur, épouvante, terreur"
H.
v. harrimen.
Eztu deusek bertzerik zure gogoa erabilliko, amorio laidozko hartaz eta hartarik pitzten den guziaz etorriko zaitzun neurrigabeko harridurak baizen.
"Extrême horreur"
.
SP Phil 308.
Isaak harridura gaitzean jarri zen.
Dv Gen 27, 33 (Urt sesitua, Ur arritu [...] izu txit andiarekin).
Etzuenean atzeman bere kutxan zenbait maxkur huts baizen, zer harridura!
Hb Egia 48.
Trumilka dohatzi, buruz gainka dohatzi; beren harriduran elgar poxulatzen dute, elgar aurthikitzen.
Laph 204.
Ikhusteko duzu gure harritura eta gure bozkarioa zenbatetarainokoak zitazkeen, gauza hori entzutearekin.
Prop 1898, 65.
Aspaldidanik euskeldun utseri, zaarreri, asi nintzaioten oartzen: Ene arriduraren andia! ustegabean entzun ditudan esakera politak!
FIr 155.
Adixkide min batek kausitu zien "amerikanoa" karrikan, eta bere harriduran, besoak altxatuak besarkatzeko, badoa harenganat.
Zub 49.
Bet-betan ezin erranezko harridura batek hartu baitzuen eliza guzia.
Lf Murtuts 27.
Ekin zion Piarresek aurreneko arriduratik itxartu zanean.
Etxde JJ 192.
Oihu egin zuen ene adiskideak harriduratik oraindik ez bere-baitaratua.
Mde Pr 114.
Arridura ta ulertu eziñezko laborria sorrarazten digun gauza.
Vill Jaink 119.
Nik neure arridura azaldu ondoren.
Gerrika 118.
Berriz kontatu nahi nuke delako itaunketan halako batean sentitu nuen harridura.
MEIG VI 152.
2.
Empecinamiento, terquedad.
Hortik atara ere nahi ez dute; menderen mende nahi dute beren oinhazetan bizi. Oi gaitzaren harridura!
Dv LEd 233 (Cb Eg II 130 beren gaitzean arriturik egongo dira).