1.
(Lar, H (V)),
neurrige .
(Adj.).
Inmenso, infinito, enorme, desmesurado.
"Desmesurado, muy grande"
Lar.
Betikorra ta neurgia [...] Jaungoikua da.
Arriand JEL
1908, 306.
Almen neurgea.
GMant Goi 84.
Gizonak Jaungoikua maitatu bear dau, ontasun neurge utsa dalako.
JZ 1921, 163.
Sapai neurgean.
Loram 39.
Atseden neurrigian zeugan datzazanak!
"Descansan en paz sin límites"
.
Laux BBa 102.
Natzan lotan zabal neurgian / erijotz-uin otzak naruan!
"Inmensidad"
.
Laux AB 60.
Kantauri-itxaso zabal-neurgea, / euskal-miñen ataria.
SMitx Aranz 90.
2.
(Sust.).
Inmensidad.
Teleskopio oien bidez, neurgea, egurats baztergabea, mutu eta isillik, begietaratzen zaio gizon arrituari.
Vill Jaink 43.
Neurgea amets eta nai ta naiez ezerezari lotua ikusten dugu gure burua.
Ib. 124.
3.
(Adv.).
Inmensamente.
Neurrige, ene Jainkoa, / zauritzen naun eskua / ez dot nik madarikatzen... / ta biotzean min dagit.
G.E.A. "Min dagidan esku hori" (ap. DRA
).