Etim. De *i(g)ez-le, -la ; cf. ijeztu .
igele (Lar, Añ, H),
ijela (A),
igela (G-azp, AN-5vill ap. A
),
iele (Añ),
irela (A Apend).
Laminador.
"Herrero"
Lar.
"Llámase yele o iyele, tirador"
Lar Cor 72.
"Herrero, tirador, igelea, ielea
"
Añ.
"Laminador, oficial de ferrería"
A.
v. iraile.
Ijeliak esan gura dau ijeztu edo irunduten dabela burdiñia.
Mg PAb 126.
Ola-ijeliak burdiña biribildu ta moltsotuta daguana dakar miatubaz.
Ib. 126.
Ijela ta gatzamalliak.
Ib. 127.
Nik burnia meetu edo igezten detalako igela det izena.
Garayalde Elezar 75.
IJELE-ONDOKO.
"Una pieza que llaman ieleondocoa
"
(1762).
GoiBur
264.