1.
(
L, BN, S ap. Lh
; Urt I 73
(onhets-),
Dv (-nh-)→A,
H (+ -nh-),
FSeg ap.
A.,
Bera),
hunesgarri (
H),
onesigarri (
Añ),
onetsigarri,
oneskarri (
Bera).
Estimable; aceptable; elogiable.
La forma onetsigarri es un neol. de AG de 1888: 'querido, apreciado, estimado'.
Erremangu saindu, eme eta onetsgarri batetan, gure Salbatzaillearen enzuten daudezila.
SP Phil 68.
Gaur-danik artzen dudala [...] zure bide zuzen onesgarri hau.
Mb OtGai II 212.
Eta orok aithor emaiten zioten [Jesusi] eta espantutan zauden haren ahotik ilkhitzen ziren hitz onhesgarriez.
"Verbis gratiae"
.
HeH Lc 4, 22 (He hitz graziazkoez).
[Eztün] othoitze edo laidorio onhesgarriagorik zoina beita Ave Maria
.
Ip Hil 73.
Grazia habituala da gu baithan dagon grazia bat justu eta onhetsgarri egiten gaituena Jainkoaren begietan.
CatJauf 96.
Jendetasun ahalaz onhetsgarriak arartekoaren bidez adiarazi ondoan, egin nioen nere galdea [erregeri]
.
Prop
1900, 21.
Ametzua, neure adizkide onetsigarrijari, Aranak.
AG (ap. NeolAG
).
Ta emakume bazkun ori egikizun askotan, baña batez ere [...] onetan, onesgarri ta goresgarri azaldu da.
JBDei 1919, 163.
[Yainkoa] orotan oneskarria da.
"In omnibus benedicendus"
.
Ol Imit III 9, 3 (SP guzietan benedikatzekoa).
Heietan kausituko nuela [...] nolako helbideak hartu behar diren neurthitz onesgarri zonbaiten ontzeko.
Lf ELit 88.
(Uso sust.).
[Ez da] arpegi aserre illuna birtutearen arpegia. Ez dutenak ere, nai ta ez ongi nai diote birtuteari: onesgarria da halabaña. Ez du onesgarri hau galtzen, haren jabeak [...] falta zenbaitekin zikindu dezan artean.
Mb JBDev 313.
2.
(Lar DVC, Bera),
oneskarri (Bera).
"Amable"
Lar DVC 274.