1.
Quedar(se) sin habla.
Ordubetez egon ziran mendi-gallurrean ikusgai biotz-erdiragarriari begira erdi-toteldurik.
TAg Uzt 95.
Orduantxe, bai, toteldurik eta arriturik gelditu zirala ardandegian zeuden danak.
Ib. 205.
Bildur-ikaraz totelduta begiratzen dute baserritarrak leiotik soroetara.
Ib. 132.
Maitale barriok ezer geiago esan eziñik, isilik, zorionez gaiñezka, toteldurik lotu ziran.
Erkiag Arran 194.
Volverse tartamudo.
Ta, ta, ta... Toteldu aiz ala!
TP Kattalin 183.
2.
Hacerse vacilante(s), torpe(s) (las palabras, la expresión...); decaer (la conversación).
[...] jarraitu zun Mayik itza totelduta burukizunok zebiltzin artean.
Etxde JJ 134.
Eleketa toteldu edo estutasunez antzutu etzedin, ardo goxo ta pastak atera zitun.
Ib. 87.
Bereala toteldu zitzaion gaixoari itza.
NEtx LBB 56.