1.
(G ap. A
),
laukotx (V-ger-m ap. A
).
Compuesto de cuatro elementos.
"Cuádruplo"
A.
"
Bi mila kanta eskuratu nituen eta arlo laukoitz onetarako yakingai asko ere bai, [...] cuádruple labor"
A EY I 11.
Abots utzezko laukotxa.
"Cuarteto a voces solas"
.
Arriaga Lekob 16.
Lau izaki uzten ditut zinez maite ditudanak [...]. Nere maitasun laukoitz onegatik ar zazu otoi, emaztetzat nere alaba.
A Ardi 51s.
Tétraktys zeritzan laukoitza.
Zait Plat 56.
Bigarren zati luzea bera ere paralelismu bikoitzez, hirukoitzez eta laukoitzez josirik dago.
Zarate ELit 27.
v. tbn. Alzola Atalak 88.
2.
"(V-m), cierta especie de nuez"
A.