1.
(
BN-lab ap. A
; Dv,
H;
-añ- VocBN,
H).
Cuidar, mimar; mimar demasiado, malcriar.
"Soigner avec attention"
VocBN
.
"Choyer, mignarder, douilleter"
Dv.
Eztio [haurrak amari] lorik egitera utzten, gau eta egun haren mainatzen eta errekaitatzen [...] hari behar du.
Ax 488 (V 316).
Nihork ezen ez du gaitzesten bere haragia, aitzitik hazten du eta mainatzen Jesukristok ere Eliza egiten duen bezala.
He Eph 5, 29 (Dv ahalik hobekiena egiten dio
).
Hainbertze neskato beharra bere mainatzeko.
Hb Egia 66.
Batzuek behar dute izan higituak, / bertze zenbeitek aldiz luze mainatuak.
Hb (
in
BOEl 49
).
Gorphutz ustel baten aphaintzen eta mainatzen.
Dv LEd 158 (Cb Eg II 86 serbitzen ta erregalatzen).
Tripa hura ongi bethetzen ahal zuen ta mainatzen.
Elsb Fram 145.
Maria, otoi ez maina niri haur hoik.
HU Zez 72.
Ongixko mainatzen nau gero! Hamar liberaz pisutua naiz, Maria gure etxeraz geroz.
Barb Sup 151s.
Jesusek ez othe zituen Ama-Birjina eta San Joseph goxoki mainatzen?
Ib. 54.
Bainan, / mainan, / phereka, / mereka, / hain arthoski goxatua / zen bezala, mainatua.
Ox 96.
(H).
Tratar afectuosamente.
Alabaiñan alhargun egon nahi izatea eta begiztatua, maiñatua eta balakatua izateaz atsegiñ hartzea.
He Phil 420.
"
Horren eskutik atheratzen den lana ongi mainatua da bethi, le travail qui sort de ses mains est toujours bien soigné"
Dv.
"
Pheskiza ederretan mainatzen da, il se berce de belles espérances"
Dv.
2.
"Amañarse, (c.) [...] mañatu, (G) trebatu
"
Añ.
3.
(V-ger).
"
Mañatu, prepararse"
Garate Cont,
RIEV 1935, 351.