1.
(G-to, AN-gip-araq, B ap. A; VocB; -khü- Foix).
Atadura; (fig.) vínculo.
"Attachement"
Foix.
(Jaunak) pasatu zue gau neke penatua lokura ertxi ta postura gaistoaren kasos.
(93).
LE-Ir (el ed. traduce erróneamente "local, recinto").
Bínkulo edo lokúra fuérte, solta estaikéna.
LE Matr1 356.
[Jesus] loturik / léngo lokuréki [...] / zekárten beréki / Pilatosen palaziora.
LE Kop 93.
Ezpaiñez uki-orduko badute lokura.
"
Presas han quedado"
.
Or Eus 52.
En DFrec hay 3 ejs.
2.
(G-to, AN-gip-araq, B ap. A; VocB
).
Venda, vendaje.
Gero aplikatus balsamo edo erremedio ta lokurak sendatzeko llaga.
LE (
in
BOEanm 643
).
3.
"
Loküra (S), coladura"
A.
4.
Figura tbn. en el vocabulario de LE Doc, con el significado, tal vez erróneo, de 'locura'.