1.
(Lar). Conjugación. Onen [berboaren] konjugazioa edo erabidea guzia bat da. CbEBO 32.
Berbo edo adititzen lenengo erabidera iritxi zan beziñ laster. 'Primera conjugación'
.AranSIgn 49.
sense-2
2.
(BeraLzM). Formación. Itzen erabidea. "Formación de las palabras"
.AGram 22.
Belharkinek (botanistek) oihanpean dituzte argitaratzen zuhainen erabidea eta begitartea. Herr 29-10-1964.
4.Organización, organismo. Langille ta nagusien arteko bazkunak lur jo dutela, [...], erabide ori egiaren arroñean eusten etzalako. JBDei 1919, 229.
sense-5
5.Moderación, templanza. Gizaki guziei nabari izan bekie zuen erabidea. OlPhil 4, 5 (Ker eratasun, Dv modestia
).
Karmida gaztea omen zenuen [pitagora-zaleen] eredurik bikainena erabidez, arauz eta neurriz. ZaitPlat 60.
Beraldiko ekiñaldiz erdiets al izan zun Fray Luisek erabidea ta batasuna. GaztMusIx 60.
azpisarrera-1
ERABIDEZ (PMuj).
Modestamente, con modestia. Soiñeko ta girgillak aizean iñarika, erabidez dator. 'Modeste'
.OrMi 123.
Erabidez bizi zen, aitak utzitako ondaretik. Ib. V.
Erabidez ta astiro gizatalde osoa ateratzen da. ZaitSof 61.