1.
ernega erazi,
ernegarazo (
Añ),
ernegazi,
ernegazo,
ernegatu azi .
(Vb.).
Hacer rabiar.
(Aux. tripersonal).
"Aburrir a alguno"
, "apurarle a uno" Añ.
v. ERNEGATU ERAGIN.
Ernegaerazi <ernenagueraci> ziden seme alabak.
Mg CC 123.
Gogoz, esatez edo egitez [gurasoak] ernegarazo dozuzanez.
Añ
EL1
132.
Ernegarazo badeutsezu.
Añ
EL2
139.
Ez neri ernegatu azi.
Ill Testim 24.
Txalupak ernegazi egiten bazion ere.
Anab Poli 29.
Ernegazo eutsien auntzok.
Akes
Ipiñ
32.
Ernegaarazten nauk!
Lab SuEm 208.
Hori ernega erazteko bidea da, baina barre pixka bat egiteko modua ere bai.
MEIG IX 70.
Hacer desesperar.
Sartu zan bere [Judasen] korputz ta animan Satanas edo deabrua, ernega erazi zion onek.
Mg CC 121.
Rabiar.
Ernegazitzen dago / aiton gizajua.
Uzt Sas 196.
2.
erneazi.
(Sust.). Rabieta, enfado.
Eztaki beorrek zenbat erneazi ematen dizkidaten ume auek.
Jaukol
Ipui
72.