1.
(
Lar,
Añ,
Hb,
H (+ hitz-),
A),
izkunda (
V-gip, G-nav)
Ref.:
Iz ArOñ , Als.
Lengua.
"Idioma"
Lar, Añ.
Ez beste hizkundeen naspillatik sortua [Euskera]
.
Lar DT CCIV.
Izkunde lenen edo aurrenekoetatik bat Euskara zala.
Cb EBO 8.
Eguzkiaren jaiot-aldean diraden itzkundeetatik artutako zerrenda banaka batzukin.
Izt C 9.
Hebreo, Griego ta beste onelako izkundeak ikastera.
Aran SIgn 209.
Habla, dialecto.
Fenizioak itzegiten zuten Fenizia edo Hebrea orduan, edo beintzat beraren itzkundeetako bat.
Izt C 256.
"Gure izkundiak xi/xau asko dauko" esaten dute oñatiarrak.
Vill Egan
1968, 81.
Medio de expresarse.
Aoaz isillik dago, baña biotzez, ta bien arteko hizkunderen batean, onela hitzegin zegikion.
Lar SermAzc 48s.
2.
(Lar, Añ, Hb).
Elocuencia.
"(Tiene buena) labia, hizkunde ederra du
"
Lar, Añ.
Ez eta [itz] obeagorik adituko ere, biziago, gozoago eta amorezko itzkundean andiagorik.
Lar SAgust 15.
Au Jangoikoaren izkundea!
Ib. 14.
Berezko Izkundea bakoitzagan moldatzeko ta polikitzeko da [Erretorika]
.
Cb EBO 46.
Izkunde eder edo Elokuenziaren erreglakin landu ta bruñituak bezala.
Ib. 45.
3.
Palabras, discurso, lo que se dice.
Eztigot hizkunde oni jarraitu nai geiago.
Lar SermAzc 53.
Giputzean hizkunde horiek?
Lar Cor 153.
4.
Expresión.
Lagun txarretatik alako usadio oker edo itzkunde eragaberik zure ume edo mirabeai eransi.
Cb Eg III 386s.
5.
Gramática.
Emadazu gaurtik Hizkunde edo Gramatika bat.
Lander RIEV
1908, 621.
v. tbn.
Prop 1908, 10.