(Dv, A (que cita Dv Gen); elkh- Aizk app., H).
Desgracia, infortunio.
"
Helkhaitz, malheur, accident malheureux, rencontre"
Dv.
Uste nuen nihaurk er' elkaitzak / Io baneza, neure surkaitzak / Zintuzkedal', eta habeak.
'Le malheur'
.
O Po (ed. Michel) 181s (de donde lo toman Azikibel y Harriet; en realidad, en la ed. orig., pág. 47, aparece ekaitzak
).
Zure lagunaren helkaitzean eta bertze adiskide edo ezagunen ustegabeko heriotzean.
Dv LEd 256 (Cb Eg II 144 desgrazian).
Ezen ez naiteke bihur haurra gabe ene aitarengana, beldurrez-eta ene aita lehertuko duen helkaitzaren lekhuko gertha nadien.
Dv Gen 44, 34 (Ur naigabe andi).
Agian ez da arkituko elkaitz guziyak aienatzen dituan bere iduri miraritsuren bat ez dagon bazterrik.
J.M. Tolosa EEs
1913, 115.
Yainkoak askotariko elkaitzez Aigito osoa zigorkatu zun.
Ol Iudith 5, 10.
Eta jaunaren begietan oker ibilki, zuen egite txarrez Aren asarrea pizten baduzute, azken egunetan elkaitza sortuko zaizuela.
Or Deut 31, 29 (ap. DRA).