(Lar, Añ (V, AN), Izt C 45 y 48, Hb, Lcq 175, H (V, G)),
llollo (Sal, R-vid; H),
loilo (G-goi-to-bet-nav, Ae),
llollu (Sal, R),
lolo
Ref.:
VocPir
641;
A (loillo, llollo)
.
Ballueca, avena loca; cizaña (sdos. prop. y fig.). "(La mala) hierba crece mucho, azi da lolloa, nola belar gaistoa" Lar. "Ballico, hierba que nace en el trigo y a su grano emborracha, lolloa" Ib. "Cizaña <zi->" Ib. "Llollu, codillo" Mdg 151. "Xats, término genérico; en particular llaman llollu, zalge a las hierbas ofensivas" Hual RIEV 1935, 194n. Cf. Lar Cor 57: "Por mayo se van conociendo las cabezas de la avena del centeno de que llaman lolloa y zoragarria". Cf. tbn. VocNav s.v. llollo. v. iraka.
Lollo edo bedar gaistozko sorta bat erretako surtan.
Añ
LoraS
184.
Deabru asmutsuak Elexa Santako lur ta solo ederrean erein daben lolloa ta bedar txar kaltetsua.
Añ
MisE
51.
Bekatuaren llolloa errotu ta zabaldu da nortaki zenbateraño.
AA III 283.
Lollo edo zoragarija dira dongak; au eriten dabena da demoninua.
Astar I app., XIII.
Gizonak lotan zeudela, etorri zan beren etsaia eta erein zuen gañetik lolloa gariaren erdian eta joan zan.
Ur Mt 13, 25 (Lç, He, TB, EvL, Dv, Echn, SalabBN, Ol, Leon, IBk (h)iraka, Samper olabeor, Ip zalge, Or muri-azi, Ker galbedar, BiblE ologaizto
).
Azi da lolloa, nola belar gaiztoa.
EZBB I 55.
Gariaren erdian llolloa (belar txarra).
Ir YKBiz 175.
Azi ona yaurgoko umeak (zerurako daudenak) dira, llolloa berriz gaiztoaren umeak; llolloa erein duen etsaia deabrua da.
Ib. 181.
Bas-olo eta zorigaiztoko loloa ieikitzen dira buru-zut.
'Infelix lollium et steriles [...] auenae'
.
Ibiñ
Virgil
72.
LOLLO ERO.
Avena loca, ballueca.
Askotxo Maia etzan baiño len asten dira, baiña aien itxaropena lolo-eroaren uztaz ondatzen da.
"Auenis"
.
Ibiñ
Virgil
74.