1.
(
BN-ciz ap. AtSac
38
; Dv),
goardiatu.
Vigilar; cuidar.
Cf. goardiakor.
Nork ere nahi baitu bere buruaz kontu onik eman, behar ditu borz zensuak [...] guardiatu eta begiratu.
Ax 391 (V 256).
Presenta diozozue zenbait belhar fresko nahiz planturik edo zamari buztana deitzen den belharra eta guardia ondotik ere emaitetik.
(Interpr?).
Mong 588.
Goardiatzeko eta bilhatzeko gure errezoluzione onen pratikatzeko okasioneak.
Jaur 110.
Ez dugu abandonatu, / beharrak guardiatzen gaitu.
Bordel 57.
Begira, guardia norat hari zaren hola.
Dv LEd 100 (Cb Eg II 51 kontu).
(Part. en función de adj.).
Izan zaite zure hitzetan modesta eta gardiatua.
Mih 66.
(Rad. vbal. usado como interj.).
"
Goardia, goarda, garda (interj.), garé! prenez garde!"
H.
Baldin asko egin bazindu ere bekhatutik ilkhitzeko, guardia! ez dakizu heian ezeztatuak diren zure gaizkiak.
Dv LEd 125.
2.
Prestar atención.
Senperen egin dute besta bat handia; / deklaratzera noha, guziek guardia.
Iraultza 73.
3.
Guardar.
Ondo irabazi duk. Jakin izan duk guardiatzen!
Larz Iru 102.