(G-goi-to-nav, AN-araq, Sal; UrduñBerb 394, Añ (AN), Izt 3r),
sata (AN)
Ref.:
A (zata, sata); Satr VocP ; Iz Als, To .
Abarca.
"Abarca muy tosca. Arrantzara faten direnean (artzaiñak elurtzan ere bai) arrantzariak ermaten ditzien oiñetakoak ditxu zatak; besteak abarkak ditzie izena (Sal)"
A.
"Teniendo además sus medias con zatas o abarcas"
(Araiz).
LexHNav
II 168.
Cf. VocNav: "Zata [...] calzado de goma (Aézcoa); [...] calzado hecho con sombreros viejos de roncalés, que usaban los almadieros (Vidángoz, Roncal)".
Eta biderako ezer ez artzeko agindu zien, ez ogirik, ez gerrikoan dirurik; oñetan zatak, ez bi soinpeko yantzi.
Ir YKBiz 195.
Gaur ongi apainduta, biar zatak eta partanak.
(AN-ulz).
A EY II 251.
Zatak edo abarkak josten, Bedaion, aztu omen zerate.
Zubill 256.
ZATA-ZAHAR
(El) que lleva abarcas viejas.
Zakurra bai ta ardirik ez, legarreko. / Zatazar, Mikeleneko (abarka zar).
Or Eus 62.