I .
(Adj.).
1.
(
L, B ap. A
; VocB
),
zuzenbage (
Lar).
Injusto.
"Avieso"
Lar.
"Injusto"
A.
Erran zaharra da: Zuzen-gabeak, orro handi.
Arb Erlis 220.
Zuzenbagea eta gogorra da Eleizea, herejiak [...] kastigetan dituzanean?
Itz Azald 208.
Ik, zuzenen buruak, gaiztakeriruntz erakarriaz, zuzengabeak biurtzen dituk.
Zait Sof 184.
Gizon zuzenbagea ta aren iarduna.
Zait Plat 142.
Erabateko gaiztoek eta erabateko zuzenbageek ezin baitezakete ezer egin.
Ib. 147.
Gauza txikietan zuzenbagea dana, aundietan be zuzenbagea da.
Ker Lc 16, 10 (IBe zuzengabe; Lç iniusto, He, Brunet desleial, Dv tzar, Ol maltzur, Leon makur, Arriand zinge, Or gaizto).
(Ref. a cosas).Ilegítimo.
Aberastasun zuzenbageetan zintzoak izan ez bazaree, benetako aberastasunak nok jarriko dauz zuen zainpean?
Ker Lc 16, 11 (Lç inikuo, He gaixto, TB gaiski bildu, Brunet bibebageko, Or Aitork 143 zuzengabeko
).
En DFrec hay 3 ejs. de zuzengabe.
2.
"Celui qui n'a pas de droit à un avantage quelconque"
Dv.
3.
"(S), informal"
A.
II .
(Adv.).
Ilegítimamente; injustamente.
"(AN), injustamente. Zuzengabe aberastuak eztire trankil bizi
"
A.
Besteren hona züzen gabe eta hark nahi gabe hartzen dienek.
Bp I 100.
Egundaino gizon haserrerik ikusi eztenaz gero zuzen gabe haserretu delako uste izan duenik.
SP Phil 233 (He 235 zuzen gabe eta behar gabe).
Zuzenbage beste erri asko iopu egiteko.
Zait Plat 145.
Ala, gauzok batean zuzen eta bestean zuzenbage egiten al dira?
Ib. 91.
III .
(Sust.).
Injusticia.
Zuzen duk hori, nahiz gehienek ez ezagutu zuzen dela nire zuzengabea, eder nire oldarra.
Mde Pr 145.
ZUZENGABEKO.
Injusto; ilegítimo. "Qui est sans droit et va contre la justice, en parlant des choses. Zuzengabeko galdeak egiten diotza, il lui fait des demandes injustes" Dv.
Zuzengabeko ondasunetan zintzo ez bazerate nork utziko du zuen gain zuzenekoa?
(Lc 16, 6).
Or Aitork 143 (Ker zuzenbage).
(Ref. a personas).Injusto.
Zuzenbagekoaren bizitza, zuzenarena baiño areago dala dionean.
Zait Plat 140.
ZUZENGABEZ.
"Aviesamente, zuzenbagez" Lar.