1.
(PMuj),
aundikitar (PMuj) .
(Sust.).
Noble, persona principal.
v. 1 handiki.
Butron, Muxika, Loiola, Aiala, / Abendaño... eta abar, / emen izango ditugu gero / diran anbat aundikitar.
SMitx Aranz 76.
2.
(Adj.).
Solemne.
v. handigitar.
Izkuntza pinpiriña, esan nun itzaurrean, aundikitarra, zarpazu esan dioten andere aberats batek aterako luken yantziz yantzia.
Or Y
1933, 411.
Ezin-ukatuzko liriku-giroa galdu bage, geldi-giro aundikitar bat erauntsi dio.
"Una serenidad algo solemne"
.
Or BM 24.