(SP, Urt I 65; -iña Lar, Lar Sup, H, -iñ L ap. A
; Hb),
bittina,
pitina (-iña BN, S ap. A
; Dv (S), H),
bittirin
Cabrito. Leiçarraga (Decl ã 7v) da ahuña como equivalente suletino de pitina. "Villa locuples abundat porco, haedo [...], herria aberats da urdez, bithiñez, ahuntziñez" Urt. "Cabritillo, cabrito, antxumea, aumea, bitiña" Lar. v. antxume, pitika.
Egundano pitina bat eztrautak eman neure adiskidekin atsegin hartzeko.
Lç Lc 15, 29 (He bitiña; TB, Dv pittika, Brunet, Ol, Or antxume).
O Iesus Krist mansoago are ezen bittiña.
EZ Man II 91.
Bitiña, ahuntz-umea, gazte deiño, on da iateko.
Ax 97 (V 66).
Adinak bitinatik egiten du akher urrinduna.
ES 182.
Oha orai arditegira eta han har dietzakidak bi bittiriñ <bigthirign> on ahuntzen artetikan.
Urt Gen 27, 9 (Ur, Ol antxume; Bibl pittika; sg. DRA en la ed. de 1898 se lee bithirin).
Arrapazka gabe / jaten du bitiña.
Or Poem 563.
Antzinatikan gizona, / arranoaren alde. / Gizonak bitinak hiltzen, / eta arranoak jaten.
Arti MaldanB 234.
BITINA-LARRU
(bitiñarru Lar). "Cabritilla, piel" Lar.
Estali zituen ahuntzen artetikako bittirin <bigthirin> larruz haren eskuak.
Ur Gen 27, 16.