1.
(BeraLzM).
Gracia, hermosura.
(Neol. creado por AG en 1897, de eder y -kun).
Geuk olan, Ama, / Abestukoguz / Zeure ederkunak / Bijotzez.
AG Euzk
1932, 108 (sg. NeolAG, escrito en 1897).
Galdu ixan dogu geure Jaun bakarra, [...] geure izkera politt-politta ederkunez betia.
(1899).
NeolAg
.
Ainbeste ederkun oartutian, / Nor ezta pozez gelduko / Eta Jaunaren aurrian auzpez / Apal-apalik jarriko?
Kk Euzk
II 369.
Irria arpegiaren ederkuna da. Arpegi iguingarrienak atsegiñak biurtzen dira irriz daudela.
Anab Usauri 137.
Ura balitz zeure ederkuna / iñor, be, egarri elitzake!
"Si agua fuese su hermosura"
.
Laux AB 93 (v. tbn. 31).
Erdera artua zuten, euskeldun izanik, / euskeraren ederkun ikusi nai barik.
Monzon Urrundik 147.
2.
"Gloria; ederkunak abestu, cantar las glorias; Miren-ederkunak, las glorias de María"
BeraLzM.