datibu. Dativo (caso de declinación). Datibo singularian ari erraiten dena. Lç Decl ã 7v. Eta bertze alde berboak deklaratzen du datiboa ere. ES 90. Zeinek egiten baitute Datibo eta Ablatibo pluralekoa, ibus. Ib. 208. Pronombre infixatu hau gehienetan akusatibuan izan arren, zenbait aldiz datibuan da. Mde Pr 219. Ohiturarik zaharrena --eta jatorrena, noski-- dativoarekin erabiltzea da. MIH 352. En DFrec hay 9 ejs. de datibo.