1.
(V),
txitean-potean (V-m; Mg PAbVoc e Izt 4r (-ian)),
ttittean-pottean,
txatean-pitean (V; H (<ch-> V), que cita a Añ),
titian-pitian,
titian-potian
Ref.:
A (txit, txatean-pitean); A Apend ; A EY III 292.
A cada instante, continuamente, muy a menudo.
"A cada paso"
Mg PAbVoc y A Apend. "A cada paso, a cada instante" A. v. pitean.
.
Beti da izkune okerra txatean pitean gatz bagarik birao urtika ibiltekoa.
Añ
EL2
137.
Gero itxasketan, txittean-pittean arriskupean.
Echta Jos 201.
Mutikoak berriz txitean-potean bear zituzten praka berriak.
Ag G 68.
Txitian pitian euskerazko gauza barriak agertuten direla.
EEs 1917, 99.
Txitian-pitian ixate-ebazan buruko min itxelak.
Kk Ab II 18.
Ez aikomaikoetan eupada arrorik jaurti; ez titian-potian burugabekeririk ixuri.
TAg Uzt 35.
Antxen arkituko ditu titian-pitian, "olerkari, asmalari bulko adierazle yatorraren aztarnak".
Ibiñ EG
1950 (5-6), 18.
Txitean-pitean or daragoioe txarto esaka ta marmarka.
Larrak EG
1958, 286.
Eskeko agure bat [...] txitean pitean ara eltzen yakena.
Erkiag BatB 114.
Lemazaiñak txitean pitean begiratuten deutso sondeari.
Berriat Bermeo 390.
Urrutizkiña eskuetan artu barik egondakoak be, orain ttittean-pottean bear dogu bera.
Etxabu Kontu 202.
2.
(
V ap. A Morf 596
),
tittean-pittean (
V-ger ap. A Apend
).
"A bocaditos"
A Apend.
.
"(V), al por menor"
A Morf 596.