Etim. De lat. angellum. Cf. top. Angellu (actual Anguelu, río) en Alava, año 1025, CSM 91, y al Norte Angelu, nombre vasco de Anglet.
1.
(Lcc, Lar Sup, Hb, Dv, H (L)),
ankelu (Camp EE
1890, 207 (ap. DRA
)).
Suelo.
"Ladrillado suelo, angelu ladrilladua
"
Lcc.
"Ladrillar el suelo, angelua ladrilladu
"
Ib.
"Suelo"
Lar Sup.
"Sol d'un édifice, aire"
H.
Es inexacto que Duvoisin traduzca angelu por 'hondonada' como quiere Azkue; se limita a explicar suelo, trad. de Lcc.
2.
(V-arr ap. A
),
angulu (V-gip ap. A
).
"1.º (V-arr), zaquizamí, aposento pobre; 2.º (V-arr), vestíbulo interior"
A.
3.
+
angulo.
Ángulo.
Ezkerreko besoan, ukalondoz goitik, len aitatutako lertzoko edo angulo gorria.
"
Ángulo rojo"
.
EAEg
8-1-1937, 756.
Eguzkiaren diskoak 30 minutuko angeluko diametroa du.
Berria 8-6-2004.
En DFrec hay 51 ejs. de angelu en esta acepción.