(V-gip ap. A Apend ; ausotar V-arr-ger-m-oroz, G, AN sg. A; Dv
VocCB
),
auztar (Lar in Aq 1361
austar A).
Vecino; habitante.
"Habitante del barrio"
A Apend.
v. auzoko,
auzo
(1)
.
Besoak uztarturik, hari beira daude / hauzotar alfer handi, merkatu axkide. / Etxerat ezin yoan ilhundu artean, / egoten ohi dira zozoen elhean.
Hb Esk 117.
Zaldi galantaz joian auzoko Matxiñek: / Onek zelan zan oso biotzez prestua / [...] bere auzotarrari berbertatik eutsan, / borondate eder au agerturik esan: / --Txanton etzoaz ondo aiñ zaldi txarrean.
AB AmaE 305.
Biar det Donostian / nola geran bizi / auzotar guzieri / adierazi.
MendaroTx 190.
Arrotzak eta auzotarrak.
"Los huéspedes y vecinos"
.
Or Tormes 107.
Auzotar batek enteratu nau / guztiz modu egokiyan: / nobiyuak zer martxa dabilkan / aber bai al nerokiyan.
Tx B I 139.
Donamarietako auzotarrak.
Or Mi 149.
Auzotarreri dei egiteko / asmotan da Petri zûrra.
"Llamar a la vecindad"
.
Or Eus 342.
Kadmos ta Anpion yauregiko auzotarrok!
Zait Sof 193.
Gazteizko obispo jaunak auzotarroi bateoak, ezkontzak eta ganetiko eleizkixunek bertan egiteko eskubidea emon eutsien.
Akes
Ipiñ
16.
Aldizka biltzen giñan auzotarrok.
AZink 56.
Geientsuenak nere auzotarrak: goiburuarrak.
Ib. 127.
An egozan lau auzotar eruateko.
Gerrika 143.