Cadena.
(Neol. creado por AG en 1896, de estun 'anillo, aro' y -tza (AG 1015)).
Erruki, Ama, zakigu! / eta estuntza gogor-gogorrok / zeure semioi azkatu.
AG 1011 (en una versión posterior (AG 2410): lepuan estuntz gogorrak).
Ekandu zarrak zure naimena estuntza gogorrakin lotu daroa.
Eguzk LorIl 40 (ap. DRA).
Estuntzaz (katiaz) lotuta.
Altuna 108.
Jaiegunetarako [...] janzkija. [...] zidarrezko estuntzea.
Ib. 59.
Gora Euzkadi estuntza barik!
Enb 49 (v. tbn. 49, 64).
Antxiñako asabakaz lotuten zituan urrezko estuntza ez eben ausi.
GMant Y
1933, 191.
Gogo barnekoa izan gure maitakuntza / eriotzak askatu ezin du estuntza.
Jaukol Y
1933, 185.
ESTUNTZAPE .
(En casos locales de decl. sing.).
(Estar, etc.) encadenado, preso.
Txoritxo gaxoa / estuntzapean ta / arrano gaiztoa /azke axetan.
GMant Goi 87.
Biotz andidun izan ta gertu adimena, / zeuregandu dagizun egiaz zoruna, / eta, estuntzapean biziten bazara be, / azke biziko zara. Zeugaz dago Yauna.
Ib. 16.