1.
(
V-gip ap. Elexp Berg
; Lar,
Añ,
H),
suspitxatu (
SP,
Lar,
H).
Sospechar.
Fundamentu baga gizon andi eta beneragarri bat gaitik sospetxetan danian gauza txar, edo pekatu egin dabela.
Astar II 176.
Zergaitik nik goiz joan nai nikek etxera, iñork gauza txarrik sospetxa ez dezan.
Apaol 65.
suspitxtu.
Sospechar (de una persona).
Bere konfidanta legez suspitxturik.
"Soupçonnant, à bon droit, le compère"
.
Gy 243.
Haukien arraza baitzuen suspitxten.
Ib. 321.
(Part. en función de adj.).Sospechoso.
Ezen heretiko edo elizako legeak begiratu ez dituela sospetxatua lehenbizirik denboraz frogatu behar da bere egin-bidetan.
Harb 422s.
Ohointzaz suspitxatuak diren gizon [...] .
DonibOh
168.
Probidentzia harrek berak uzten bagaitu suspitxatuak izaitera, edo behar gabe gaizki akusatuak izaitera.
Jaur 356.
2.
suspixtu (Dv) .
(Intrans.).
"Devenir soupçonnant"
Dv.
[Clemenceau] oren pare batez errekaz erreka ibili zen [...] eta, alemanak zerbeitez suspixtu orduko [...] etxerat itzuli.
Zerb Gerlan 49.
SOSPETXATZEKO.
Sospechoso.
Ihes egiozute ezagutza perillos guziei, den gutiena xuxpitxatzekoak badire.
He Gudu 112.
Suspitxatzekoa iduri du doktrinak.
Jaur 140.