1.
(R, S; Gèze→Dv),
nika (S)
Ref.:
A (nika, ñika);
Lrq
.
Guiño.
"Clignement de l'œil"
Lrq.
"Signo de inteligencia"
A.
Bestiari ñika bateki erakasten deio.
J.B. Mazèris GH
1927, 516.
2.
(BN-ciz ap. A; VocBN <nni->, H),
nika (H (BN)).
Jugarreta, mala pasada; broma.
"Petite niche pour s'amuser ou se moquer de quelqu'un"
VocBN
.
v. 1 ñaka.
Temus delakoz ixilik ezin egon, moldegaitz delakoz mihidüra arrunt, hanitxez arruntegi "Nika"-rentako.
Eskual 28-2-1913, 3.
3.
"(R), mirada"
A.
4.
"Puntillo, pequeña diferencia que se toma en consideración (BN-baig)"
Satr VocP.
ÑIKA-MIKA.
Parpadeo.
Aurtxoa logale zegola igarri bai zion begitxoen ñika-mikatan (parpadeo).
ZArg 1958, 3.
ÑIKA-ÑAKA.
"(R-uzt), parpadeando" A.
ÑIKAZ.
Parpadeando.
Begia, ezkerrekoa, ñikaz ari bada, norbait gaizki erraiten ari da.
(S).
A EY I 77.