1.
(
L, BN ap. A
; SP,
Arch VocGr,
VocBN
,
Dv,
H),
zurrindu (
BN ap. A
),
zumindu (
H)
Enmohecerse. "Zurmindua, moisi, vermoulu" SP. "Se moisir" Arch VocGr. "Moisir" VocBN. "Chancir" Dv. "Gasna zurmindua, ogi, haragi etc. zurminduak, fromage moisi, pain, viandes moisis, etc." H. "Picarse, pasarse (un alimento sólido o líquido) [...]. Horra zer den hoinetakoen kanpoan uztea: orai, oro zurmindurik dira (BN-baig), [...] ahora están todos (los zapatos) cubiertos de moho" A. "(BN), enmohecer" Ib.
Ahoko zaporea izanen da penatua [...] zenbait ianhari urdinduz eta edari zurminduz.
Ax 588s (V 378).
Gero arrunt zurminduak ziren mañateak berritu.
Belegarralde 9.
Ez duzu barrika zurmindutik arno onik eraitsiko.
Larre Gazte
1960 (5), 1.
(Fig.).
[Iskribaua] hamabortz urthe hartan lekhu berean zurmintzen zagoena, etzen hanbatik jendekina gerthatu.
Prop 1900, 138.
Apez ala beste, bere xokoan, herri edo baserri bazter batean, zurmindurik eta mutxiturik egoitea.
Larre ArtzainE 257.
2.
(
BN-baig ap. A
).
"Entumecerse un miembro. Sobera luzaz alderdi berain gainean egon bainiz etzanik, besoa osoki zurmindu zait, [...] se me ha entumecido completamente el brazo"
A.
(Fig.).
Positibistek muduko legeen harat-hunatari baizik ez omen dute eskerrik, eta horrela filosofia sorgortzen edo zurmintzen dute.
Lf GH
1974, 215.