1.
(
L, BN-arb, Sal, R ap. A
; Urt,
Dv,
H (L)) .
(Sust.).
Grito.
"Clamitare [...], oihuz eta patarrakaz egotea
"
Urt V 176.
"
Patarrakaz eman ziren: Larga Barrabas, gurutzefika Iesus (Dh)"
H.
Gau guziak oihuz eta patarrakaz zaramatzan.
Lg II 138.
Gortzen dute yendea patarrakan oihuz.
Hb Esk 228.
Hil zen patarrakaz.
Hb Egia 14.
Ordu berian, bazterrak iñarrusten ditu xispa kolpen harrabotsak, eta mendiko oihartzunek atzartzen ohigabeko patarrakek.
Atheka 98.
Haur saihera guzia hasiko zen oihuz, patarrakaz, karrasiaz.
Elsb Fram VII.
Hirur hogoi mila gizon, oihu patarrakaz, Bastilla Bastilla ziotela, abiatu ziren gaztelu famatu hartarat. Elsb Fram 77.
2.
(Adv.).
"
Oihu-patarraka, a grandes gritos"
A.
Hekiek ordean hertsatzen zuten oihu patarraka galdatuz, izan zadien gurutzefikatua.
Dv Lc 23, 23 (He oihu goraz, TB oihu egiten zuten gorago, Oteiza deadarrez, Brunet, IBk de(i)adarka).
Komunixtak arrunt etsai zituen, eta oihu patarraka ari ezker-ezkerretik.
SoEg Herr
10-10-1957, 1.
Tresna bat makurturik, ez zen sakre ta patarraka hasiko etxeko nausia.
Larre ArtzainE 63.