1.
(V-arr-m-gip, Gc ap. A; VP
13r),
txurunga (V-m ap. A Apend
).
"Ojo de culo, orificio"
VP
.
"Esfínter, anillo muscular del ano"
A.
"Ano"
A Apend
.
v. txurunbel.
Gantzazala, txuringia, solomuak, solomotxubak.
Mg PAb 87.
Txuringak ez du, lênen-arraultza / egitean dun esturik.
Or Eus 314.
Isildu da karraisia, / txuringa aspertu zaion bezala / egin emengo aldia.
Ib. 315.
Txuringatik ixurtzen dute gelia bezalako ixurkai likits bat.
Ibiñ
Virgil
99s.
2.
"Txurínga, txuríngia, (el) interior que asoma a veces en el parto" Iz ArOñ. "Vagina o matriz de vaca (?). Txuringia? matriza ero etxakixat pa; zer gorri bat, bulto bat urtetze jotsen da, txuringia zuan aura ta; etxakixat pa matriza zan aura ero" Elexp Berg. "Ardiaren, ganaduaren, oiloaren eta, oro har, animalien umetokia. Ganauai umia inda gero ertetze zione txuringak" ZestErret. "La churinga e hígado y bazo y corazón [de vaca]" (Azpeitia, 1556; comunicación de I. Gurrutxaga) ABibl.
Zezenak bere estali-aldian, azia txuringa barrenean botatzen du.
Oñatibia
Baserria
57.
Txuringatik ume-loi garbi, luzeak azaltzen zaizkiolarik [beiari]
.
Ib. 58.
3.
"Hemorroide, recto. Eiñ biar izan zittuan indarregaz, txuringiak urten zetsan
"
Etxba Eib.
.
v. txuringodol.