(V-ger, G ap. A
; Zam Voc),
brinbal,
birrinbila.
"Umbral, parte inferior o escalón, por lo común de piedra y contrapuesto al dintel, en la puerta o entrada de una casa"
A.
v. brinbelarri.
Ate-brinbeletik kanporako egozala.
A BGuzur 121 (cf. voc. del final: "Brinbelak erderazkoa dirudi; baiña toki guztietan esaten da ate-azpiko arri edo zuragaitik").
Gizon bat azaldu zan ate brinbalian.
Otañ ( in
Onaind MEOE 408
).
Besotik elduta eruan ninduan ate-birrinbillara ta andixik atzamarra luzatuta esaustan.
Kk Ab II 15.
Dagon-en abadeak eta Dagon-en etxean sartzen diranak ez dabe ango brinbela zapaltzen.
Ker 1 Sam 5, 5 (Dv athelasa, Ol atalasean
).