1.
Humanidad, condición humana (con sentido peyor.).
Gure akzioneak hasten ditugunean, entsaiatu behar dugu naturalezak eta gizakeriak hartan sar araz dezaken xede guziak apartatzera.
He Gudu 69s.
Ain gogor burruka ekinda gizakeria (mundua) aspiratu ebenak.
Pi Imit I 18, 5 (Ol gizakeri oro).
Gizakeria ta gizakien ederra eukitzeko irrits tentela zugan bizi dala.
"Mundus"
.
Ol Imit III 46, 2.
Jaungoikoak igorritako argiari ate-leioak itxi baizizkion, gizakerizko lerak ['(mala) pasión humana'] ziaro garaituta.
Etxde JJ 211.
"Ruindad, acción de hombre bajo y vil"
Ast Apol 95.
2.
(V-ger-gip; H)
Ref.:
A;
Iz
ArOñ
.
Hombrada.
"
Gisákerixaak. Orreik estittuk gisákerixaak; umekerixaak, mutíkokerixaak (dittuk)
"
Iz
ArOñ
.
v. gizonkeria.
3.
Humanidad, hombría (sin sdo.
peyoraticvo).
Fedean otz, gizakeriz motz.
EZBB I 117.
GIXAKERIA
(Forma con palat. expresiva).
Gizatxar bezala, gixakeri utsez ari.
Zait Plat 9.
Omer-ek azaltzen zituen iainkoak edonolako gixakeriz itsusiegi ageri baitira.
Ib. 30.