inuzentetu,
inozentu (SP),
inoxentu (Urt),
enuxentu (S ap. Lrq
).
(Hacer) perder la razón, el juicio.
"
Soberak inozentzen du nihor
"
SP.
"Allucinari, [...] itsutu, xoratu, inoxentu
"
Urt I 530.
"Perdre, en partie, la raison normale"
Lrq.
Ama paralisian eroria du, ta aita enuxentua bezala.
Birjin 538.
--Eta zeuk bere sumau zenduan kontua, / ala iñozentetu gaur jatzu burua? / --Enaz iñozentetu atso me sorgiña.
AB AmaE 239.
Praille auek iñusentetu edo lelotu dira nunbait beren txoko orrekin.
Vill ( in
Gand Elorri 10s
).