1.
(R ap. A
),
eguartu (R ap. Iz R 288
).
"Advertir, acordarse"
A.
"
Enun eguárt egosi dugunetz, no me acuerdo [...]; eguárt nézu átzo egon zéla gízona, me acuerdo [...]; enézu eguártu, no me he acordado"
Iz R 288.
v. ohartu.
2.
eguartu
(R-uzt). "Considerar [...] eguartan egon (R-uzt)" EI 342.