1.
(
-kh- L, BN, S ap. Lh
;
H).
"Salissant, qui salit. Herrauts zikhingarria, poussière salissante"
H.
Agitz eroa da munduko itxerik onen, aberatsenen ta estimatuenean sar ditekela, txarren beharsuenen ta zikingarrienean sarzen dena.
Mb IArg I 237.
Ezpainak gorri zitzala Mayie-k, [...] tinda zen ikusten ezpainen gainean, tinda puska bat irri egingarri, zikingarri, nardagarri.
Egan 1972, 58.
"Qui salit aisément. Xuria zikhingarri da, le blanc est salissant"
H.
2.
Profanador.
v. zikintzaile.
Ez dezu alkerik emen atzo eman zenuen hitza autsi ta nere aldare onetara urbiltzeko? Gezurti gaisto, ezkontzen zikingarri, gizon loi bekatuz galdua!
Mb IArg II 332.
3.
(Sust.).Acto deshonesto, profanador.
Kargudunak betiko urratu naiez leneko gaiztaginzen bidea, beren ordenanz berriekin kendu zituzten jai-igandeen leneko zikingarri guziak.
Mb IArg I 118.
EZ-ZIKINGARRI.
Bekaturako bere bide gaisto makurrak utzirik, artu beharko du Elizarakoa, toki onetarakoa, [...]. Eta gero bizi beharko du bere toki on edo ez-zikingarri orietan [...].
Mb OtGai III 236.