1.
(SP, Urt II 2, Lar, H; -th- Dv, H),
maitazale (B, S (-th-); H (+ -th-)),
maitatzale,
maitazaile,
maitetzaile,
maitetzalla
Ref.:
A (maitazale); Lrq /mãithasale/.
Amante, que ama; amante, enamorado.
"Amador",
"amante"
Lar.
"
Maithazalerik, ez othoizturik ez bortxaturik (S)"
A.
v. maitari, maitale.
Gizonen maitazaille handia.
Mat 251.
Kanten maitatzaille deithu / zituzten Erromarrek [euskaldunak]
.
EZ
Eliç
VIII.
Kopla maitatzaillea.
Ib. XXI.
Iainko Iauna, ene maitatzaille saindua.
SP Imit III 5, 1.
Zeren amorioak maitazalia eramaiten baitu [...] gauza maitatiaganat.
Tt Onsa 161.
Maitatzaille zuhurrak eztu haiñ bertze konsideratzen maite duenaren presenta nola emailearen amudioa.
Arbill III 6, 2.
Libertatearen maitatzailleak.
ES 134.
Ni naiz garbitasunaren maitatzaillea.
Ch IV 12, 1 (SP maitari).
Izanen dire ezen gizon batzu bere buruen maitatzailleak, aberats izan nahiak, gora dakharketenak, superbioak.
He 2 Tim 3, 2.
Beti zen Jesus [...] Aitaren ta gure maitatzalle.
Mb JBDev 42 (IArg I 127 maitazalle).
Horla maitatzaillen adinari dagozkonak.
He Phil 286 (SP 285 amurus).
O Jesü-Krist ene espus ezinago maitia, maithazale ezinago xahia.
Mst III 21, 3.
Bere maitetzailliaren falsokeria.
Mg CO 246 (CC 169 maitatzalle).
Jaunak bere maitatzalleai ematen diezten [...] grazia ugariak.
AA III 304.
Jesus gure maithatzalea.
Dh 78.
Len menospreziatu zutenak, oraiñ zituan maitatzalle.
Bv AsL 87.
Musen maitetzallea.
AB AmaE 142.
Maria Birjinaren zerbützari eta maithazale handienetarik izan da.
Ip Hil 172.
Relijio egiazkoak izango ditu noiz nai ta edozeiñ tokitan maitatzalle benetakoak.
Ag Serm 286.
Aita Mendibururen maitazale ta goresle zintzoenetarik bat naiz.
Lh EEs
1915, 233.
Pekatariak ere maite dituzte beren maitatzaleak.
Ir YKBiz 126.
Zurea naizelako jokatu naiz trebe / sasi-maitatzalleen aurka bi illabete.
SMitx Aranz 214.
Maitatzalleak, ez du maitea, / ona duelako maite.
Monzon Urrundik 109.
v. tbn. Gç 96. Gco I 463. Dh 241. Arr May 158. Inza Azalp 137. Maitazale: UskLiB 17. Maitetzalla: Itz Azald 128.
2.
"[H]alagador, que [h]alaga",
"acariciador"
Lar.
3.
(Adj.). Amante, amoroso.
Ama guziz biguñ, errukitsu ta maitatzallearen biotza.
Gco I 463s.
Marijaren bijotz ain samur ta maitetzalliarentzat.
Ur MarIl 112.
Bainan non izan da behinere Semerik Jesus bezain maitagarri eta maitazalerik!
HazpKalb 206.
Jaungoiko azke edo libro, hautatzale eta maitatzale bat.
Lf (
in
Zait Plat XXIII
).