(
L ap. A
; H),
oldakor (
Lar→H (oldal-)).
Osado.
"Arrojado [...]. Es muy atrevido, oldakorra da txit
"
Lar.
Bidean ez ibil gizon oldarkorrarekin; beldurrez-eta zure gainera erorraraz detzan beraren asturugaitzak.
Dv Eccli 8, 18 (Ol izugaitz, Ker ausarti, BiblE benturazale ausart
).
En DFrec hay 2 ejs.
Agresivo.
"
Zakur, zezen oldarkorra, chien, taureau, etc. dangereux. Gizon oldarkorra, homme colère, toujours prêt à asaillir"
H.