Onom.:
Aluerta bargoa. (1330). Arzam 152.
1.
(V-gip, G-to, AN, L-ain, B, BN-lab-arb-baig, R; SP, VocBN , Hb, Dv, H),
bargu
(SP). En AN-erro bargua (det.). Ref.: A; Inza RIEV 1915, 210; VocNav ; Iz Ulz ; EAEL 85; Izeta BHizt2.
Lechón, cría de cerdo; cerdo joven. "Una porcilla llamada bargoa" (Oronoz-Mugaire, 1545). LexHNav II 72. Cochon élève" Dv. "Jeune cochon" H. "Gorrino como de tres a siete meses" A. "Cerdo crecido para engordar (Odieta). Cerdo macho (Erro). Cerdo de tres a cinco meses (Santesteban)" VocNav. "Cerdo de un año o más" Iz Ulz. "Gorrín de cuatro a seis meses" Izeta BHizt2.
Azienda beltza deitzen zaiote, apote, bargo, bargasta, [...] eta gañerontzeko zerri-abereari dagozkiotenak.
Izt C 168.
Goizegi txikhiratzen den bargoa ez da behinere ongi edertzen.
Dv Lab 137.
Ehun kilorainoko bargoa.
Larre ArtzainE 100.
2.
Joven (referido a cerdos o cerdas).
Joan den Hazparneko merkatutik etxerakoan galdu dute xerri urrixa bargo bat, bilo xuria.
Eskual 17-1-1913 (ap. DRA
).