1.
murrusk (AN-larr),
murruxka (AN-larr; -e AN-ulz),
murrizka (Ae)
Ref.:
A Aezk 296 (murrizka);
Iz Ulz (murruxke);
Asp Leiz (murruxka)
Leiz2
(murrusk)
.
(Sust.).
Gruñido.
Cf. murrusa.
Emanzúte aditzerá baiétz murruxkaéki. Eta [...] banáka banáka joan zire itzúlis berén figúra humanoan.
LE (
in
BOEanm 255
).
Murruska ixillak lelengokuak.
Azc (
in
Ur PoBasc 256
).
2.
(Adj.).
"(V; FSeg), amohinado, esquivo"
A.
3.
(Adv.).
"
Murrizka, gruñendo (Ae)"
A Apend.
MURRUSKAN.
De forma huraña. "Murruskan erantzun dio (G-azp)" Gte Erd 212.
MURRUSKAZ.
Gruñendo.
Ellegaturik (txerriai iltzeko) bere egun ura, bezperan baruarazirik murruxkas, lotzen diote muturra.
(269).
LE-Ir.
[Errege ta bere palazioko guziek] idurizutéla txérriak, ez minzátzen, baizik murrúxkas elkárreki.
LE ( in
BoEanm 255
).