1.
(V-ger-ple; Añ (V); -ke V-arr),
ausikeka (V-ger)
Ref.:
A;
EI
380;
Holmer ApuntV;
Gte Erd 156
.
Ladrando.
"Latir, ladrar, ausia, ausika egon, txauka egin (V)"
Añ.
"
Txakurre ausike dao (V-arr)"
Gte Erd 156.
Cf. adausi.
Txakurrak ausika / atzean yarraituz / otso, lukiak geu ilka.
Zav Fab,
RIEV 1907, 529.
Danak [txakurrak] abiau arren batera ausika, / Ez dabe bertatik ux agoak itxita?
AB AmaE 260.
Txakur gustijak [...] andik asten dirala ausika ixildu barik bildurrez.
Kk Ab I 57.
Txakurrak [...] ausika dabilz garratz.
Ib. 96.
2.
(Añ (V)).
"Ladra, ladrido"
Añ.
AUSIKA EGIN
(Añ (V)). "Ladrar, ausika, txauka egon, egin (V)" Añ.
Arerioa txakur estu bat da, ausika egin lei, guk gura ez izan arren.
Añ
LoraS
142 (v. tbn. MisE 108).