1.
(S ap. A
; O VocPo, H),
ikartze (-kh- H).
Respeto, deferencia; buen trato.
"Cuidado, buen trato"
A.
Eta ikhartze duzuen prezioski beztitua denagana.
Lç Iac 2, 3 (IBe sekulako begiramenez).
Nizaz eztuzu orhitzerik, / ez, hurrentzen nizanean, / zein ere den ikertzerik.
O Po 21.
Mintza zaite [Jainkoaz] bethi ikharzerekin edo atenzionerekiñ.
He Phil 338.
2.
ikartze
(Lar, H (-kh-), A). Mirada. "Aspecto" Lar. Cf. betikertze.
Eta zen haren ikhartzea xistmista bezala eta haren abillamendua xuri elhurra bezala.
"Regard"
.
Lç Mt 28, 3 (He behakunde; en las demás versiones, aurpegi o begitarte; cf. el ambiguo "aspectus" de la Vulgata).
3.
(T-L; -kh- H).
Examen; estudio, investigación.
"Inspection"
T-L.
Irakurtze eta ikhertze arthots baten ondotik.
Laph 182.
Zer egin behar da ikhertze horren aisakiago egiteko?
CatS 82.
Ikhertze batzu urean eginik.
Prop 1900, 138.
Elhe hanitz, itzulika, harat-hunat, estakuru, ikertze, zimardika [laboraria eta erostuna]
.
JE Bur 170.
Ikertze barna eta luze horietarik, Biblea sekulan baino azkarrago atera da.
Othoizlari 1957, 113.
Gramatikako ikertzeren bat.
Erkiag BatB 41.
Behar ziren ikertzeak Indietan eginik, bildu xehetasun guziak Erromarat igorri.
Ardoy
>SFran
270.
Gure ikertze eta gogoetek gidaturik [...] erabaki bat hartu ginuen.
Larre ArtzainE 320.
v. tbn. Ox 130. Mde Pr 230. Larz in Alzola Atalak 118. En DFrec hay 12 ejs. de ikertze.