1.
(
B ap. A
; H (+ ukh-)).
Golpear.
Ukaldikatu zuten [lapurrak]
.
Mb OtGai III 231.
Beren bularrak ukaldikatzen zituztela.
Ib. 73s.
Lantzez ukhaldikatua lurrerat erori zen.
Prop 1908, 59.
Afrika menpetu eta bere nagusitzaz nola yazten dan begiratzean garturik maia ukaldikatuko du.
Zink Crit 80.
(H) .
(Aux intrans.).
"
Beren artean ukhaldikatzen ziren, il se donnaient des coups entre eux"
H.
(Como segundo miembro de comp.).
Makhil ukhaldikatu zuten, eta urratu zioten hertzeetan barna sabela.
Prop 1902, 137.
2.
(Como segundo miembro de comp.).Lanzar.
Harri handi, mendietako kotorrer, erraiten ohi zuten beihala aitza, Baigorriko eskualdean [...]. Hortik aitzkatzea, erran nahi baita harri ukaldikatzea.
JE Bur 153.