1.
(H, A),
axalkeria.
Mera apariencia; hipocresía.
"
Azalkeriak, les choses extérieures (JJMg)"
H.
"(V, ms.), hipocresía"
A.
v. azaluskeria.
Batzuk ez dabee egiten examiniaren zarata edo azalkerija bat baño.
JJMg BasEsc (ed. 1845) 66.
O arraza biborena, nork erakutsi dauzie axalkeriez bakarrik drokeziela egin ihesi ira amenazatzen dauzienetik?
Samper Mt 3, 7.
Gizonen azalkeritik iges egitea.
"
Humanam fugere apparentiam"
.
Pi Imit III 45, 5 (SP munduko itxurapenari, Mst gizonen aitziniala agertzeari, Ol giza-agerketatik
).
Usoak ezin eraman geiago bere ugazamaren azalkeri (hipocresía) lotsabagea.
Etxde AlosT 94.
Zer nahi izanik ere haren buru-arinkeria eta azalkeria, gizonen bihotzaren ezagutzaile aditua zen Isabela.
Mde HaurB 22.
Gaztea ez izanik / gorputz bakarrik, / ez al dauka anima / landu bearrik? / Azalkeri oiek autsi, / onbidea erakutsi.
Olea 242.
2.
(A (que cita a fB)).
Obscenidad.
"Manifestación funesta, acto poco edificante"
A.
Esaten ditubeela berba desonestubak ta lotsarizko errazoiak; ta egiten ditubeela, arei darraikuzan azalkerija berdiak.
fB Olg 60.
Eskuka desonestubak, egitade torpiak, menio lotsarizkuak ta luxurijaren azalkeria ezainak.
Ib. 120s.
Koloriak arpegira ateraten deutseezan azalkerijaak.
fB Ic II 178.