(B, L, BN, S; -lh- Lecl, Dv, H),
elatsu (R, S; -lh- Foix),
elazi (R-uzt),
elazu (Sal),
elezu (AN-ulz, B)
Ref.:
A (eletsu, elatsu, elazi, elazu); Lh Eusk 1919-1920 (II), 80; Lh (elhatsü, elhetsu); Lrq (elhetsu); Inza EsZarr 176; Izeta BHizt (elezu); EI 296.
Hablador, charlatán, locuaz.
"
Elazu, embustero, hablador"
A.
"Bavard"
Foix.
"
Elhatsü (S-saug), qui prête à la critique, à la discussion"
Lh.
"P[eu] u[sité]: on dit, selon le cas, babalaut ou elhekari
"
Lrq.
v. elati.
Gizon galduak phizten ditu eskatimak, eta elhetsuak makhurtzen ditu buruzagiak.
Dv Prov 16, 28 (Ol berritsu
).
Obroena erranen du berorren baitan: zer elatsu dud adexkide kura.
Mdg 148.
Bazkari guzian solas guti egin zuen erretorak, hura bethi hain arrai eta elhetsu zena.
M. Iriart GH
1927, 59.