1.
(PMuj),
buruz-beratu.
Humillar(se).
Cf. buruz-beheratze.
Ezkondu ta urrengo ogei urteetan bizitu ziran humerik bage eta orregatik ongi naigabetuak, buruz beratuak eta humilzez agitz beteak.
Mb IArg II 147.
Bera izan zan urgullutsu oen arrotasuna buruz beeratu zebana.
Izt C 494.
[Ospital santuko] lan humill eta negargarrienak egiteraño buruz-beeratuaz.
Arr Bearg 599.
Zer miña eta amorrua izango dan bizitz onetan añ estimatu eta honratuak izan ziran gaiztoena, Jainkoak añ buruz-beratu, ustzat artu eta bere ezker-aldetik ifinita ikusten diranean!
Arr Orac 100.
2.
buruz-beratu
(PMuj). Poner(se) cabeza abajo. "Invertir, trastocar" PMuj.
Gauza guztiak birau, goibetu ta buruz beratuko jakuz.
Mg PAb 205.