I .
(Adj.).
1.
Breve.
v. labur.
Egin begi deboziño brebe au, pekaturik egin zedagian egunatan.
Cap 121.
Ainbat brebeen esanik.
Ib. (ed. 1839) 149.
Artikulu edo sententzia brebe aek.
OA 18.
Kláro er[r]ezatubeárda guzía; eztá lúze, brebe áski dá.
LE Prog 100.
Eztút nik ainbérze eskátzen, baizik bisita brebebát.
Ib. 98.
2.
"En cocina, dícese del fuego muy vivo. Lenengo su brebian euki bost minutu eta gero bajau eta ordu erdi laga
"
Elexp Berg. "Gaur babak eztare onak, su brebegixan eukittut eta" Ib.
3.
"Lo he oído decir de las personas que se alteran o enfadan por nada, sobre todo de los niños. Jesus! ondo brebia dok pa zuen mutikoi
"
Elexp Berg.
.
II .
(Sust.).
(Lar),
bref.
Breve pontificio, documento procedente del papa, de menos solemnidad que la bula.
Egin zion Aita Robertori bere mill atseginzez beterikako Bul edo Brebe bat.
Mb IArg I 264.
Gure Aita Saintiaren Brefaren ikhustian.
Mercy 16.
Ta euren baietzagaz aurrera arloa, / Eroanda, brebeaz zirean ezkondu.
AB AmaE 421.