1.
dinbilin-danbalan .
(Onomat. del sonido de la campana).
"
Dinbilin danbalan (V-arr, AN), tañido de campanas"
A EY III 340.
v. dilin-dalan.
Moja kanpaiak dinbili-danbala pixkor alaietan gelditu eziñ dira.
Ag G 336.
2.
"Penduluaren moduan dabiltan objektuen higiduraren onomatopeia. Askotan, gorputz handiko eta ibiltzean balantza handia egiten duten pertsonen ibilera adierazten du. Ba, mozkortu zan ta geo dinbili-danbala baile allau zan etxea
"
ZestErret.
Cf. VocNav: "Dímbili-dámbala, columpio (Los Arcos). Tablón con el que se balancean o columpian los chicos (Id. , Tierra Estella). Expresión onomatopéyica para indicar el movimiento pendular de las campanas, columpios, etc. Existe una canción que lleva este título (Pamplona, Aoiz, Montaña)".
3.
"(Onomat.), tundir a golpes"
A s.v.
dinbi-danba.