1.
(Lar, Añ (AN), Dv, A),
bekaldatu
"Comparar" Lar y Añ. Azkue cita la 3.ª ed. de Inchauspe del libro de Axular. v. bekaldu.
Behozue erneki zuen arimaren izandurari, haren moldu[r]ei, haren sentimenduei, egia handi heiekin heien bekaldetzekotzat.
"Comparer"
.
Birjin
133.
Bekalde itzatzu, eta komunzta elkharrekin, etsaitasunean eta mendekatzeko desiran ibili zaren denbora, eta etsaitasunik gabe, bakean egon zarena, edo zaudena.
AxIp 142 (en la ed. original 320 (V 212): konparaitzatzu eta komunzta elkharrekin
).
Bein, izarrok zugatz-tartetik / ikusi nituan. Basa-lilia, / agur! Nere kantaz bekaldeturik, / minkaitz zaidak orko eztia.
Zait Gold 171.
Ori ederki dakit: onen igarkizunak entzun eta Poibak burutu dizkidan aspaldiko iragarketak bekaldatuz.
Zait Sof 118.
Iakintzaleen liburu aunitz irakurria bainintzan, eta oroimenean neduzkan, aiek ziñotenarekin Manes-tarren ipui-andana bekaldetzen nuan, eta aiena baiesgarriago ziduridan, izadia ezaguarazten baitute.
"Comparabam"
.
Or Aitork 103.
2.
"Parificar"
Lar.